Een toevallige opmerking in de Volkskrant (“We worden gelukkig niet geregeerd door idioten”) naast weer eens een opsomming van “mislukte” militaire interventies deed bij mij de verbazing over dat laatste weer bovendrijven.

Het kan toch niet zo zijn dat de oorlogen in Afghanistan, Irak, Bosnië/Servië, Vietnam en misschien nog een aantal andere allemaal uit onbenul “mislukt” zijn? Je zou toch zeggen dat de VS te groot, machtig en verstandig is om zaken niet in de eerste plaats op machts- en reaal-politiek niveau te doordenken? Waarbij eventuele humanitaire of andere retoriek vooral een propagandistisch vernis is? Er zijn een aantal mogelijkheden.

• De mislukkingen zijn reëel en niet voorzien. In dat geval worden we (want feitelijk onderdeel van het machtsblok van de VS) geregeerd door incompetenten.
• De mislukkingen zijn reëel en voorzien. In dat geval worden we inderdaad geregeerd door idioten.
• De interventies zijn geslaagd, ze hadden alleen andere doeleinden. Er zijn een aantal doelen te verzinnen die voor een deel samenvallen:
  • Het verbranden van militaire capaciteit om de productie daarvan in stand te houden. Vrij vertaald: een winstgevende oorlogsindustrie en een mogelijkheid om de meer vechtlustige types een “nuttige” functie te geven, d.w.z. ze af te houden van revolutionair geweld.
  • Afleidingsmanoeuvres voor binnenlandse politieke problemen.
  • Het in oorlogstoestand houden van (delen van) de wereld uit geopolitieke en economische overwegingen.

Sinds WOII weten we dat oorlogen alleen te beëindigen zijn door het vrij rücksichlos inzetten van alle middelen, andere werkwijzen zullen meestal ontaarden in afmattende lokale gevechten. Die moeizamer worden naarmate men zich meer overgeeft aan strijd volgens zogenaamd humanitaire principes. Vrij vertaald: met een hand op de rug gebonden. Ook deze keuze zal waarschijnlijk bewust gemaakt zijn.