Opperzwatelaar

Wat te DOEN Geplaatst op door

Het naïeve wereldbeeld van Kees Schuyt

Op de voorpagina van “Het Betoog” van zaterdag 11 november wordt de lezer van de Volkskrant getrakteerd op een beschouwing van staatsraad Kees Schuyt. Kern van het betoog: er is of moet een sociale binding bestaan die partijen ook als zij geen inhoudelijke waarden delen symbolisch bij elkaar brengt. Vertaald met “nevertheless values”. Een term die onvindbaar blijkt. Peanutbutter. Let op: dit zijn dus geen gedeelde waarden (“shared values”).

Ik vraag mij af waar een dergelijk zongerijpt mijmeren over de goede dingen vandaag nog van vandaan komt. Een herfstwandeling in de duinen van Wassenaar zou ik zo zeggen. Ver van de wereld waarin overduidelijk blijkt dat een flink deel van de wereldbevolking deze zogenaamde niet gedeelde waarden afwijst. Ook in ontwikkelde landen als VS en NL zijn die te vinden. Beslist niet alleen islamieten. Ook orthodoxe joden geven vrouwen geen hand. Lees verder →

De heilige stoel van de rechter.

Wat te DOEN Geplaatst op door

De krant opende het nieuws vandaag met de vrijspraak van een ambtenaar. "Ook vond de rechter het aannemelijk dat J. niet wist dat ‘deze dienstreizen met ontspannend karakter’ als steekpenningen waren bedoeld". Dit dus in hoger beroep !! Het hoofdredactionele commentaar ging over de winsten van de waterbedrijven.

Er is wel een enkele keer commentaar op de rechtspraak. Zelden over rechters. Meestal over het falen van het OM zus of zo. Mijn waarneming, helaas ook uit eigen ervaring, is dat de rechtspraak in NL tamelijk verrot is. Er zijn teveel rechters ijdel, ongeïnteresseerd, lui, vooringenomen of een combinatie van dit alles. Daarnaast is er ook nog de "wet van de jurisprudentie" die voorschrijft dat wat in het verleden verzonnen is voor eeuwig gekopieerd moet worden naar de toekomst. De te gebruiken wetten zijn ook niet alles natuurlijk. Over het algemeen laten ze de rechter veel vrijheid. Die ze dus niet aankunnen.

In de politiek is er een minimale aandacht voor het functioneren van de rechterlijke macht. Waarschijnlijk vanwege de heilige scheiding der machten. Toch kan de politiek die scheiding natuurlijk ongedaan maken. Of op zijn minst een beter en democratischer toezicht op de rechters installeren. Maar ja, als de pers het al laat afweten, wat zal de politiek zich dan nog druk maken. De hoogste tijd voor een nieuwe bond lijkt me. "De bond voor gerechtigheid" zou ik hem noemen. Misschien een klus voor Esther Jacobs ? Zelf ben ik niet zo goed in dat soort dingen, maar ik houd me aanbevolen voor hand en spandiensten.