Het is te hopen dat bij de verbouwing van het Binnenhof er rekening wordt gehouden met de noodzaak van het inrichten van een aantal prikkelarme ruimten waarin geschokte en verbijsterde Tweede Kamerleden kunnen bijkomen van hun ontzetting. Vandaag zijn ze geschokt en verbijsterd over de moord op een advocaat. Recent waren ze ook al geschokt en verbijsterd toen bleek dat koranscholen hun leerlingen bijbrachten dat Nederland hun land niet kan zijn omdat het niet islamitisch is en er te veel ongelovigen wonen. Eerder waren ze geschokt over de terroristische moordenaar Gökmen T.

Ze waren echter niet geschokt noch verbijsterd toen een politieagent die betrokken was bij het aanhouden van een trouwstoet die alle verkeersregels overtrad van achteren werd neergeslagen. Dat hadden ze wel moeten zijn. Ze waren ook niet geschokt toen recent een bejaarde door straattuig werd doodgeslagen. Dat hadden ze wel moeten zijn. Het gebrek aan respect voor het gezag is immers de wortel van alle kwaad. Kamerleden die één en één niet bij elkaar kunnen optellen omdat ze na geschokt te zijn, in hun secundaire reactie politiek correct worden. Als Wilders de som voor ze maakt, zijn ze weer geschokt en verontwaardigd.

Ja ik ben knap boos. Na tot honderd te hebben geteld, heb ik mijn laptop opengeslagen om dit te schrijven. Onderzoek na onderzoek toont aan dat de Tweede Kamer het volk niet vertegenwoordigt als het om de vele kleine en grote ongemakken van de multiculturele samenleving gaat. De Tweede Kamer luistert liever naar de vredige boodschappen van zoetgevooisde islamisten die consequent de ware aard van de islam verbergen. Ze luistert liever naar figuren als Maurits Berger die alles weer weet te relativeren of naar Leo Lucassen die blijft zeggen dat het allemaal wel goed zal komen. Maar het komt niet goed en dat schreef ik gisteren ook al. Het wordt alleen maar erger en dat is te wijten aan het overheidsbeleid van pappen en nathouden en van oproepen tot tolerantie en het vermijden van discriminatie.

Boodschappers met slecht nieuws zijn niet welkom. De Tweede Kamer wil gerustgesteld worden.
De ontstane parallelle samenleving met z’n tribale cultuur is een broedplaats van criminele activiteiten en allerlei soorten fraude. Wie daar deel van uit maakt weet dat zwijgen (en van niets weten) een eerste vereiste is om represailles te voorkomen. Nabil B. doorbrak die code om zijn vege lijf te redden en kocht met informatie bescherming voor zichzelf en zijn familie. Die familie is inmiddels berucht omdat ze steeds hogere eisen stelt aan het comfort van hun beschermde omgeving. Nu niet alle eisen worden ingewilligd heeft Nabil B. zich recent teruggetrokken als kroongetuige. Je kunt je afvragen wat de relatie is tussen zijn terugtrekken en de moord op zijn advocaat.

Ondanks dringende oproepen is de deelnemer aan de Turkse trouwstoet die een politieagent van achteren neersloeg nog steeds niet gevonden. De deelnemers aan de trouwstoet zwijgen. Zo hoort dat in een tribale cultuur die de voorkeur geeft aan de bescherming van een familielid. Wie zich druk maakt om de islam, kan zich beter drukker maken over de tribale cultuur die daar mee verweven is. In de tribale cultuur is de overheid alleen welkom als het profijt oplevert. Daarbuiten is de overheid een lastpost waar geen respect voor bestaat.

Sinds Caesar daarmee begon is de tribale cultuur in Europa uitgeroeid, maar dat heeft wel een aantal eeuwen geduurd. Nu een nieuwe tribale cultuur zich in Europa vestigt, mogen we er van uitgaan dat die niet gemakkelijk te verslaan is en dat fluwelen handschoenen niet zullen helpen. Het kan alleen met hardhandig en consequent beleid. Daartoe is in de Tweede Kamer nog geen meerderheid te vinden. Men kijkt liever weg in de richting van een imaginaire toekomst waarin het zich vanzelf oplost. De moord op advocaat Derk Wiersma is het zoveelste signaal dat het beleid van pappen en nathouden niet werkt. Criminelen en salafisten worden steeds brutaler. Net zo brutaal als de jongerengroepen die wijken teisteren met hun dominant gedrag. Uit die groepen put men moordenaars die voor vijfduizend euro bereid zijn iemand om te leggen.

Er is maar één oplossing. Hardhandig beleid! De overheid dient alle islamitische instituten, scholen en woordvoerders duidelijk te maken dat de grens van tolerantie is gepasseerd en dat men verwacht dat ze de problemen in eigen kring aanpakken. Subsidies dienen te worden bevroren. En misschien moet het voorstel van Dijkhoff om zwaarder te straffen als men uit een bepaalde wijk komt vanuit een andere, niet veroordelende houding, opnieuw worden bekeken.

Ik herhaal nog maar eens: het gebrek aan respect voor het gezag van de overheid in bepaalde groepen is de wortel van alle kwaad.