Aan het WC-potwerpen moeten we helaas ook de sport van het Haringtillen toevoegen voor de volgende Koninginnedag. En dat is jammer want ik heb Bas Haring over het algemeen hoog zitten zodat hij niet nog hoger hoeft te worden opgetild. Met zijn column in de wetenschapsbijlage van de Volkskrant van 5 mei: “Met welk doel zou je de lat hoger willen leggen?” slaat hij de plank echter dermate mis dat er enig tilwerk aan te pas zal moeten komen.

Hij beantwoord de vraag die hij zelf stelt uiteindelijk met: “De frase ‘de lat moet hoger’ illustreert onbedoeld een illusie. De illusie dat mensen hoger komen als je latten hoger legt.” Ofwel het doel van het hoger leggen is dat mensen hoger komen. De suggestie dat het misschien de bedoeling is dat minder mensen over de lat komen en dat dat het doel van het hoger leggen is lijkt hij te verwerpen. Het is hem kennelijk ontgaan dat de lat in het onderwijs (daar gaat het over) in de loop der jaren lager is gelegd en dat wij daardoor in de illusie zijn gekomen dat de mensen beter zijn gaan hoogspringen. Meer mensen hebben een VWO/HBO/WO… diploma behaald. WO, dat door de wijlen zijn voorganger wetenschaps-columnist Piet Vroon met ZULO werd aangeduid. Als een van de oplossingen van het probleem van het hoger leggen suggereert hij: “Als je wilt dat mensen hoger komen, moet je ze optillen”. Hij vermengt op onduidelijke wijze twee doelen: Het doel dat de waarde van een diploma weer op peil gebracht moet worden met het doel om meer mensen vervolgens zo’n waardevoller diploma te laten behalen. Over het eerste doel lijkt men het toch wel eens: de diploma-inflatie moet tot staan gebracht en liefst teruggedraaid worden. Over het tweede doel kun je van mening verschillen. Heeft de maatschappij nu echt behoefte aan nog meer doctoren in de wijsbegeerte? Of zijn er daarvan eigenlijk al te veel? Los daarvan lijkt mij ook aantoonbaar dat mensen beter hun best gaan doen als de lat hoger ligt. Er gaan dan wel degelijk meer mensen hoger springen.