Ewald en de boeren
In 2019 schreef Ewald Engelen “Boerenterreur“:
Het is weer eens zover: een kleine belangengroep gijzelt Nederland om het eigen smalle, kortetermijnbelang er bij publiek, pers en politiek door te drukken. Ik heb het over een handvol veehouders die vrezen voor hun broodwinning nu de rechter een einde heeft gemaakt aan het jarenlange gedogen door de overheid van forse overtredingen van de stikstofregels.
Tegenwoordig lijkt Engelen iets kritischer op de uitgangspunten en wijze waarop wij bestuurd worden maar van enige kritiek op dit stuk lijkt hij nog niet te willen weten:
“60% blijft van de mensheid blijft keurig binnen zijn ecologische ruimte“
Onder die 60% zit de nodige armoede en van de overigen kun je je afvragen of die zo keurig zijn en binnen die ruimte willen blijven. Dat die 40% van de wereldbevolking en zelfs de 10% rijksten een keuze hebben om hun gedrag te veranderen zodat ook zij binnen de ecologische ruimte blijven is hoogst onwaarschijnlijk. De belangrijkste vraag is of het dichtbevolkte Nederland zich wel naar die ecologische ruimte kan toe bewegen,
Men kan niet buiten de maatschappij leven, en de meeste mensen moeten om maatschappelijk te overleven met de auto naar hun werk, een niet zo geweldig huis voor veel geld afbetalen en verwarmen. De mensen die het hardste roepen dat het minder moet, de grachtengordels en de media-elites kunnen nog het eenvoudigste minderen. Zelfs als ze dat zouden willen gaat dat niet eenvoudig omdat hun sociale omgeving dat niet waardeert; ze zouden dan hun status schaden. Deze mensen moeten zo goed mogelijk deelnemen aan het kosmopolitisch elitaire netwerk.
Marx zag al in dat kapitalisten evengoed in “het systeem” zitten opgesloten als het proletariaat en niet zomaar anders kunnen handelen. Kapitalisten hebben alleen een groot profijt van het systeem, terwijl werkers voortdurend moeten strijden om het hoofd boven water te houden. Buiten het WEF is er niemand verantwoordelijk. Het is illusoir om te denken dat de klimaatindustrie of de vega-hype zal bijdragen aan het verbeteren van ecologisch ruimtegebruik.
De hele wereld is afhankelijk van het industrieel ontwikkelde Noorden. Er wordt daar veel meer ecologische ruimte verbruikt vanwege het klimaat, beheersing van de natuur, de noodzakelijke informatie- en transportnetwerken en het gebruik van grondstoffen door de industrie. Het is illusoir te menen dat de 60% (4 miljard mensen) zouden kunnen overleven zonder die afhankelijkheid. Het is de vraag of de toerekening klopt.
Juist het feit dat die toename van mensen alleen mogelijk is door de ontwikkeling van het industriële Noorden geeft aan dat zonder die toename van mensen de problemen een stuk minder zouden zijn. Die toename van is te danken aan het steeds verder opschroeven van de productie. Die producten moeten op de een of andere manier gebruikt worden. De mogelijkheden om nog meer te consumeren zijn beperkt dus het komt goed uit als er nog wat consumenten bijkomen.
Nu zou door een kunstmatige voedselschaarste inderdaad het aantal mensen verminderd kunnen worden, maar dat lijkt me niet de bedoeling van de WEF en ook niet van Ewald. Daarnaast betekent het in deze wereld alleen maar dat nu een ander land onder slechtere condities de productie overneemt.
De groeidwang, veroorzaakt door de winsthonger van het (groot)kapitaal is de drijvende kracht in deze wereld en zolang dat niet verandert kunnen de ecologische en veel andere problemen niet worden opgelost.
En dan is er het “menselijk bestaan” ofwel de cultuur. Jazeker, we kunnen wel tot 15 miljard doorgroeien als we allemaal als planten in een kunstmatige slaap aan het infuus liggen te dromen, geheel verzorgd door een kunstmatige intelligentie. De kapitalist droomt dat hij op zijn superjacht over de wereldzeeën vaart, de bouwvakker van een broodje bal in de kantine. Ik kan dit geen “menselijk bestaan” noemen. Samen met anderen wat maken is een wezenskenmerk van iedere ontwikkelde cultuur en het fundament van het menselijk wezen. Dat wezen wordt al voldoende geweld aangedaan als het bestaan overgaat in achter een scherm vaak nutteloos communiceren om vervolgens een rondje nutteloos te gaan hardlopen. En daarbij moeten we vooral de wens van het kapitaal niet volgen om de mens tot een culturele eenheidsworst-consument te maken.
In de rest van het betreffende artikel wordt er van alles bij gehaald dat niet wezenlijk is voor het genoemde probleem. De Groene blijkt deze week nog een andere auteur gevonden te hebben om de boeren te besmeuren, waarbij in plaats van serieuze feiten een natuurliefhebber mag leeglopen omdat een paar plantjes verdwijnen. Groene & Ewald: Er is in NL geen “natuur” het zijn allemaal parken die in een dichtbevolkt gebied liggen. Het is van een onvoorstelbare bijziendheid om in Nederland elk bijzonder diertje of plantje te willen handhaven ten koste van de mensen die er wonen.
Met andere woorden: het gaat niet aan om de boeren te verwijten dat ze hun bestaanswijze niet willen opgeven om de schijnproblemen die zij niet veroorzaakt hebben niet op te lossen.