Het interview van Otten in de NRC (april) was een aankondiging van de afsplitsing die er al langer aan zat te komen. Dat Baudet dat in het heetst van de verkiezingen niet kon doen was duidelijk. Voorop moet staan dat het om een politiek verschil van mening gaat.
Voor de kiezer valt er weinig te kiezen. Het programma van de FvD was weinig doortimmerd, de conservatief-nationalistische lijn van Baudet zelf nog minder. Aan de andere kant zit niemand op de licht verbeterde versie van de VVD die Otten voorstelt te wachten. Uit nood zal de kiezer naar de PVV uitwijken of toch maar weer op Baudet stemmen. Niet omdat hij het eens is met het vooruitzicht van een natiestaat die teruggaat naar de jaren vijftig of daarvoor, maar omdat hij tegen de macht aanschopt. Een negatieve keuze.
In tactische politieke bekwaamheden blijft Baudet achter bij Otten c.s. Baudets poging om de breuk als een bestuurlijke vertrouwensbreuk gebaseerd op financieel wanbeleid of zelfs zelfverrijking van Otten af te schilderen is ongefundeerd en ongeloofwaardig. Wel begrijpelijk, om de mainstreamkiezer niet nog verder van zich te vervreemden. Otten c.s. laten zien het spel beter te begrijpen door het racisme en nu zelfs nazisme vuurtje aan te wakkeren. Je weet dat je dan zendtijd krijgt bij de MSM. De aantijgingen zijn niet helemaal ongefundeerd want er zijn voldoende serieuze aanwijzingen voor een ongezonde belangstelling voor Alt-right, naar het schijnt vooral bij de aanvoerder van de jeugd. Om Baudet een racist of een nazi te noemen is echt totale onzin.
In de kern komt het er op neer dat beide stromingen een blinde vlek hebben voor de bestaande machtsstructuren, in de eerste plaats voor de economische. Ze richten allebei hun politieke vizier op de Nederlandse staat. Maar: Het is de multinationale, kapitalistische economie sukkels! (vrij naar Bill Clinton). En de EU (maar een NEXIT is geen optie).
Lees ook: #stemzeweg… En dan?
