Van advocaten wisten we al dat ze het niet zo nauw nemen met de vraag of iemand schuldig of onschuldig is, het is meer van u vraagt en wij draaien, als u maar betaalt. Ook de aanklagers en het bijbehorende politieapparaat gaan niet erg zorgvuldig te werk. Dit mede door het kwaadaardige werk van diezelfde advocaten, die via hun professorale lobby’s bij wet of via steun van rechters steeds dollere eisen kunnen stellen aan bewijsvoering en procedures. Dit zogenaamd om de veroordeling van onschuldigen te voorkomen.
De afgelopen decennia lijken de rechters zelf ook steeds grotere gaten in hun blinddoek te hebben geknipt. Er is een steeds grotere empathie met de daders, door hun advocaten steevast als slachtoffers afgeschilderd van onze wrede maatschappij of van het wereldgebeuren. Het zal niet toevallig het resultaat zijn van het toenemend aantal vrouwelijke, D66 georiënteerde rechters en strafrechtadvocaten. Feminisering.
Pas echt eng is de heiligverklaring van “recht”: een eenmaal aangenomen wet, gerechtelijke uitspraak (jurisprudentie) of getekend verdrag kan eigenlijk niet meer gewijzigd of herzien worden. Ja, in veel gevallen is het ter discussie stellen al een vorm van hoogverraad.
De limiet wordt wel bereikt met het betoog van asielrechtadvocaat Inge Hidding tegen Martin Sommers “Heerlijk die schone handen” in de Volkskrant van 27 maart. Zij verwijt hem “gebrek aan kennis van zaken” in zijn nog zeer gematigde betoog om het “asiel”-“recht” op Europese schaal af te schaffen. Volgens mij volkomen terecht heeft Sommer het over vluchtelingen die niet netjes aanbellen omdat ze weten dat ze dan kansloos zijn, maar illegaal Europa binnenkomen en compleet geïnstrueerd hun papieren weggooien en zielige verhalen ophangen. De getallen over “migranten” en “asielzoekers” waarmee mevrouw zwaait zijn weinig overtuigend maar maken ook niet de kern uit van het betoog van Sommer. In haar betoog wordt duidelijk dat zij zelf met enorme oogkleppen op naar de vluchtelingen kijkt. Niet naar de bootjes en andere illegale middelen. Niet naar de duidelijke maatschappelijke ontwrichting en kosten die onder het tapijt geschoven worden. Nee, “kennis van zaken”, dat is als je met empathie naar degenen die zich in jou praktijk hebben ingeschoven kijkt. In plaats van een blinddoek oogkleppen opzetten. Zo help je de wereld vooruit.
In het verlengde daarvan is het nog potsierlijker verwijt van ene Bregman (geen advocaat) dat het betoog van Sommer “feitenvrij” zou zijn. Ik moet het eerste betoog over een onderwerp dat in de maatschappelijke belangstelling nog tegenkomen dat “feitenvrij” is. Zo’n betoog lijkt me volstrekt irrelevant, oninteressant en onleesbaar. Het is misselijkmakend dat iemand het in zijn hoofd haalt om te proberen feiten die hem niet bevallen domweg te ontkennen. Nee, er varen geen door smokkelaars volgepropte wrakke bootjes op de Middellandse Zee, Rutger Bregman. Hoe ene Max Pam in het in zijn hoofd haalt om Sommer te verdedigen door te verkondigen dat een “column feitenvrij moet zijn” ontgaat me volledig. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
