De omstandigheden in Illegalië zijn in mijn dromen naar en onaantrekkelijk. Het is beslist geen Hilton-bajes. De materiële voorzieningen zijn minimaal en gericht op het zelf produceren door de inwoners.
Geen straf
De idee dat de illegaal straf krijgt omdat hij illegaal is of dat misdadigers gestraft moeten worden voor zijn daden heeft afgedaan. Het gaat om uitsluiting, verwijdering uit het legale omdat je geen recht hebt daar te zijn of dat recht verspeeld hebt door je gedrag. Illegalië is geen straf-, concentratie- of heropvoedingskamp. Het is het gevolg van een zelf veroorzaakte daad: je onttrekken aan het legale. Of de personen daaraan ook schuld zijn doet er weinig toe.
Mag men dan niet vluchten voor geweld of honger? Zeker! Maar dat schept geen recht tot toegang elders. De ontvangende kant heeft het recht zelf te bepalen hoe ver te gaan in medemenselijkheid met onbekenden. En dat bepalen doet het gezag, niet de individu. Het risico van de vlucht is dat zij niet slaagt. Dat kan de dood betekenen die men dacht te ontlopen. Daar is dan weinig aan te doen.
Hoe kom je er in?
Dat gaat natuurlijk niet zomaar. Er zijn twee categorieën: Illegalen, zoals uitgeprocedeerde asielzoekers (liefst tezamen met hun advocaten) en wetsovertreders, die met hun overtredingen over een bepaalde periode een voldoende aantal minpunten verzameld hebben. De illegalen krijgen nog de keuze naar hun land terug te keren.
Hoe kom je er uit?
In mijn dromen is het voor de meeste misdadigers mogelijk om uit Illegalië terug te keren. Door gedrag en scholing kunnen punten verdiend worden die in voorrechten worden omgezet en uiteindelijk recht geven op terugkeer. Voor de illegalen is er na afgesloten scholing deelname aan een loterij, waarbij een beperkt aantal wordt toegelaten. Zij kunnen ook verkiezen alsnog terug te keren naar het land van oorsprong
Eerdere blogs over dit onderwerp: Orde en Straf en De loden regel
[1] daaronder begrepen staatsburgerschap van andere landen op grond waarvan men legaal mag verblijven