Vanwege de voortgaande opmars der dierenknuffelaars dit stuk uit 2009 bovenaan gezet. De verkiezingen waren die voor het EP in 2009. Overigens heb ik toen evenals in 2012 met frisse tegenzin links gestemd .
Men dwingt mij rechts te gaan stemmen. Ben ik dan rechts geworden? Ik dacht het niet. Misschien ongeveer zo rechts als Maarten Koning, de hoofdpersoon van “het Bureau”. Die zich dat afvroeg als hij geen zin had om in een demonstratie mee te lopen. Of het wel goed vond dat mensen die misbruik van sociale regels maken worden aangepakt.
Ik ben een mensendier. En heb ook zo mijn rechten. Ik hoef toch niet een paar miljoen jaar menselijke geschiedenis te verloochenen? Ik weet wel hoe dit komt. En heb er ook al eerder over geschreven. Hier nog maar eens een korte herhaling van de theorie van het Knuffelen:
“Naarmate er minder serieuze mogelijkheden zijn om politiek zinnig vorm te geven aan je stem wordt de behoefte toch iets te doen meer uitgeleefd op makkelijke zielige objecten.”
Het belangrijkste taboe-onderwerp is de relatieve en absolute overbevolking. Ook de wens een strobreed in de weg leggen aan het internationale flitskapitaal komt maar mondjesmaat voor. De belangrijkste kandidaten om te knuffelen kent u natuurlijk wel:
- hongerige en zieke kindertjes met grote ogen
- hongerige en zieke kindertjes
- zielige vluchtelingen
- zielige allochtonen
- zielige dieren met grote ogen
- zielige dieren
- zeldzame dieren
- zeldzame planten
Ik had toch liever dat de dierenliefde door rechts omarmt werd. Dan kon ik gewoon links blijven stemmen.