Site pictogram Wat te DOEN

Theorie van het Knuffelen (kerstgedachte)

Bij het doen van mijn boodschappen werd ik al zwaar getroffen door de algehele kerstsfeer. De voor de winkel pamfletterende oproepers om geen vlees van de bio-industrie te eten maakt dit blog noodzakelijk. Mijn eerste gedachte is: Waarom nodigen zij niet 80% van de NL bevolking beleefd uit om zelfmoord te plegen. Dan pas immers passen wij weer in onze ecologische “footprint“. De helft van de wereld- bevolking kan ook natuurlijk. 3.6 ha per persoon begint ergens op te lijken. Je zou alles wat poogt ons aandeel boven de nu beschikbare gemiddelde 1.8 ha tot de werkelijk gebruikte 4.4 ha te verheffen wel kunnen kwalificeren als bio-industrie. Ben ik dan voor de bio-industrie? Eigenlijk wel. Ik wil namelijk blijven leven. Het zijn natuurlijk geen overgevoelige types daar. Maar ook geen dierenbeulen. Al zal er altijd wel wat te wensen overblijven. Dat mag geen reden zijn tot deze oproep voor een boycot.

Dan nu de beloofde theorie van het knuffelen:

“Naarmate er minder serieuze mogelijkheden zijn om politiek zinnig vorm te geven aan je stem wordt de behoefte toch iets te doen meer uitgeleefd op makkelijke zielige objecten.”

Het belangrijkste taboe-onderwerp is de relatieve en absolute overbevolking. Ook de wens een strobreed in de weg leggen aan het internationale flitskapitaal komt maar mondjesmaat voor. De belangrijkste kandidaten om te knuffelen kent u natuurlijk wel:

  • hongerige en zieke kindertjes met grote ogen
  • hongerige en zieke kindertjes
  • zielige vluchtelingen
  • zielige allochtonen
  • zielige dieren met grote ogen
  • zielige dieren
  • zeldzame dieren
  • zeldzame planten

De mens is een sprinkhaan.

Mobiele versie afsluiten