Ik betrap mij er de laatste tijd vaker op dat ik mij serieus afvraag wat ik zou doen als een groep Europese generaals een coup zou plegen. Ik merk dat ik me daarbij wel iets moois kan voorstellen. Ook iets lelijks trouwens. Ik ben overtuigd van de noodzaak van een federatief Europa met een echte regering en een echt parlement. Dat in één taal vergadert (ik vrees Engels). Met een eigen leger en buitenlandse politiek. Maar ook met lidstaten die een maximum aan eigen vrijheid behouden.
Daar zullen wat mij betreft niet meteen alle landen volwaardig deel van uit maken die nu lid zijn. Misschien zullen ook sommige grote landen gesplitst deelnemen en kleinere samengevoegd. Zodat Schotland en Beieren zelfstandig lid zijn en Luxemburg niet. Zoals het nu voortmoddert zie ik het niet gebeuren. Wellicht zou het een beetje opschieten als Denemarken, Nederland, Vlaanderen en Luxemburg zich bij de Bondsrepubliek zouden aansluiten. Maar dan nog.
Verder dromend probeer ik mij een wat concreter scenario voor te stellen. Allereerst zullen er één of meer aansprekende personen naar voren moeten treden die de zaak trekken. Ik kan nu alleen Rasmussen verzinnen. Die zit daarvoor ook al in een handige positie. Daarnaast zal er meteen een overgangsprogramma gepubliceerd moeten worden naar een nieuwe democratische toestand. Daarvoor zal ongeveer twee jaar nodig zijn. Er zullen eisen gesteld moeten worden aan de deelnemende staten. Zodat bijvoorbeeld een figuur zoals nu in Italië niet tot de mogelijkheid behoort. De aparte aanduiding van "Euro" in het Grieks verdwijnt uiteraard onmiddellijk van onze biljetten. Belangrijker is het tot stand brengen van een Europese grondwet. Verkiezingen voor een constituerend Europees parlement kunnen direct worden uitgeschreven.
Van welke landen zullen de legers een dergelijke coup moeten steunen? En hoe zullen landen waarvan de legers niet meedoen zich opstellen? Frankrijk en Duitsland lijken mij in ieder geval noodzakelijk. En misschien ook wel voldoende. Als Engeland niet meedoet zal dat waarschijnlijk ook het einde van het lidmaatschap betekenen.
Hoe zal de coup er in de praktijk uitzien? Ik mag hopen dat er geen tanks door de straten van Brussel hoeven te rollen. Ik denk eigenlijk dat er helemaal geen wapens aan te pas hoeven te komen. Op een dag dat de Europese regeringsleiders weer eens een onderonsje in Brussel hebben maakt Rasmussen daar zijn opwachting en verzoekt de heren vriendelijk naar huis te gaan met bovengenoemde boodschap. Het lijkt mij niet waarschijnlijk dat, indien er meteen een uitzicht op een democratie geboden wordt er op grote schaal gevechten al of niet met of tussen legers zullen uitbreken. Ik vermoed dat er nog wel meer mensen zijn die een zeker enthousiasme kunnen opbrengen.
