Het bekritiseren van de baantjescarrousel, ook wel aangeduid als partijkartel is een geliefde bezigheid onder degenen die uitgesloten zijn van de macht. De aanvaring tussen Thierry Baudet en Klaas Dijkhof over dit onderwerp is aanleiding tot de nodige beschouwingen over dit onderwerp. Baudet heeft gelijk, de baantjescarrousel bestaat, zoals ook Dijkhof feitelijk toegeeft. Maar Baudet heeft geen gelijk als hij het bestaan op zich er van aan de kaak stelt. De aanduiding “carrousel” zou beter vervangen kunnen worden door elite en hoe graag velen dat ook zouden willen, zonder elite kan een maatschappij niet bestaan. In plaats van kritiek op het bestaan van die carrousel te hebben zou het er over moeten gaan dat er veel onbekwame of zelfs foute personen in die draaimolen zitten. Lees verder →
Tagarchief: elite
Over de wil van het volk

The Proles | by MattJHerring
Directe democratie?
Critici van onze democratie menen dat op dit moment de wil van het volk onvoldoende of niet in het gevoerde beleid terug te vinden zou zijn en zij zoeken de oorzaak daarvan in een democratisch tekort: er zou meer directe democratie moeten komen. Door veel besluitvormende referenda te houden en vertegenwoordigers voortdurend hun achterban te laten raadplegen voordat ze een stem uitbrengen. Als positief voorbeeld wordt soms de volksvergadering van het oude Athene naar voren geschoven.
Voor het gemak wordt hier vergeten dat die volksvergadering bestond uit een deel (6 000) van de volwassen manlijke burgers (30 – 60 000) en dat die vergadering niet zelf heerste maar wetten goedkeurde en heersers en andere organen verkoos of benoemde. Dan nog is het niet waarschijnlijk dat die 6000 allemaal een minuutje spreektijd zouden hebben (totaal 100 uur) om samen tot een besluit te komen. Lees verder →
De nep-élite van de PVV
(geschreven november 2010, verdere toelichting onderaan)
Martin Bosma heeft met “De schijn-élite van de Valse Munters” een goede inkijk gegeven in de diepere roerselen van de PVV. De titel ontleent hij aan een werk van Jacq de Kadt uit 1939: “Het fascisme en de nieuwe vrijheid” aan wiens analyse van het fascisme, het falen van links en de verbindingen daarvan met de Islam hij veel van zijn inzichten ontleent. Met deze waarnemingen van de Kadt kan ik, met Martin Bosma, alleen maar instemmen.
Maar behalve deze waarnemingen propageert de Kadt ook een oplossings-richting voor dat gesignaleerde falen. Hij zoekt die in het (weer) actief worden van een elite die met name de middengroepen moet aanspreken. En daarbij als belangrijkste doel niet de materiële belangenbehartiging propageert, maar het verder verdiepen en vooruitbrengen van (westerse, verlichtings) cultuur en wetenschap, binnen wat hij het “leven in het raadsel” noemt. Hij beschrijft ook een aantal wezenskenmerken van die elite zoals een permanente (zelf)kritische houding, onbaatzuchtigheid en een democratische gezindheid. En dat alles zonder de materiële belangen geheel uit het oog te verliezen. Daarbij dient zo’n elite zich niet op te sluiten in een eigen kaste maar moet zij politieke verantwoordelijkheid nemen en leiding geven. In schrille bewoordingen schetst de Kadt de werkelijke intellectuele toestand waarin een schijn-elite opereert die maatschappelijk niet betrokken is en zich verliest in navelstaarderij en andere intellectuele vormen van zelfbevrediging. Lees verder →