Ergens in een uithoek van het Romeinse Rijk, nog voor de geboorte van Christus, leefde de stam der Goedmensen. Een gemeenschap van agrariërs rond een kleine nederzetting waar een paar ambachtslieden, een dominee en een schrijver woonden. En het stamhoofd zelf natuurlijk. Hoe vreemd reeds in de oudheid goedmensen en een dominee aan te treffen! Dat kwam zo. Ergens rond 1800 was er een dominee die zich dusdanig misdroeg dat God, die zich normaal niet met mensen inliet, besloot hem te straffen door hem naar 100 v Christus in deze uithoek te teleporteren. Die stam noemde zich toen nog heel anders overigens. Lees verder →
Tagarchief: christendom
Judas en Petrus
© Victor Onrust
Naar een materialistisch Christendom?
“Mijn god, mijn god, waarom heeft u mij verlaten?” roept Christus als hij aan het kruis sterft aan het eind van de Mattheüs. Volgens sommigen, niet de minsten, is dit een regelrechte ontkenning van het bestaan van god. Jezus wordt daarmee een gewoon mens en geen zoon van god. Bij zijn arrestatie aan het begin roept hij zijn volgelingen nog op tot geweldloosheid. Maar dat kan hij eigenlijk alleen doen omdat hij daarbij pocht dat als hij zou willen zijn vader een heel leger zou kunnen sturen.
Een heel stuk van zijn leer komt dan in een ander daglicht te staan. Is een dergelijke zelfverloochening, de andere wang toekeren, nog te verkopen als er geen wrekende en rechtvaardige god bestaat? Ook de totale schuldigheid, zondigheid van de mens, een geliefd leerstuk van de zwaarder gereformeerden, wordt zonder verlossende god volkomen ondragelijk. Geweldloosheid en schuldbesef zijn nuttige morele waarden, maar kunnen nooit absolute wetten zijn. Daartegen verzet zich de (menselijke) natuur en “de toestand in de wereld”. Lees verder →
Onrustig eindejaars essay: De fictie van het sociaal contract
Yes, we must, indeed, all hang together, or most assuredly we shall all hang separately.
Benjamin Franklin bij de ondertekening van de “The Declaration of Independence” (1776)
Europees zelfvertrouwen?
“Heeft de teloorgang van het christendom in Europa het (zelf)vertrouwen in de Europese cultuur ondermijnd?” is de vraag die in de vorm van een essaywedstrijd eind 2013 aan het publiek werd voorgelegd. Waarop ik geen antwoord kan geven.
Is er sprake van een teloorgang van het christendom? Bestaat er een Europees zelfvertrouwen? En is dat ondermijnd? Dat zijn vragen die eerst beantwoord moeten worden voordat we aan de wedstrijdvraag kunnen beginnen. De antwoorden op die vragen geven aanleiding de opgave om te zetten in een toelichting op het volgende:
Collectief zelfvertrouwen, Europees of anderszins, wordt ondermijnd door individualisme en door in het humanisme opgenomen christelijke waarden.
Daarbij beantwoord ik de vraag of daar iets aan gedaan moet worden en of dat mogelijk is. Lees verder →