En toch zijn de acties die nu gevoerd worden laf. Ze doen herinneren aan de tijd dat er bij het Amsterdamse GVB regelmatig gestaakt werd omdat de CPN, die ook invloedrijk was in de raad, de zaak daar goed georganiseerd had. Bij de NS is de organisatiegraad, zeker onder de machinisten, hoog en is het niet heel moeilijk een actie te beginnen. Maar evenals bij het GVB is het de vraag wie dat gaat betalen en dat zijn degenen die niet goed georganiseerd zijn. Via belastingen en tariefsverhogingen.
Eigen schuld dikke bult? Dat is nog maar de vraag. Al tientallen jaren laat de officiële vakbeweging het afweten bij het organiseren van werkers. ZZP’ers, uitzendkrachten, eigenlijk iedereen zonder vast contract, heeft bij de vakbeweging niets te zoeken. Het ontbreekt ook steeds meer aan een nationaal beleid, terwijl daar al een paar jaar alle aanleiding toe is. Een van de redenen daarvoor is dat het betaalde kader van de vakbeweging in toenemende mate geïnfiltreerd is door postmodern “links” dat weinig opheeft met de oudere witte man en vooral bezig is met politieke correctheid.
Er is alle reden voor een krachtig nationaal signaal dat dit zo niet meer kan, en daarbij moeten ook de oorzaken (Oekraïne, Klimaat, Migranten) benoemd worden en de harde eis gesteld worden dat daar geen cent meer naartoe gaat. Wat solidariteit met de boeren zou ook niet misstaan.
Daarom is deze staking laf.
