De huidige situatie in Nederland vertoont overeenkomstige trekken met de woelingen die vooraf gingen aan de Beeldenstorm van 1566. Toen namen de calvinisten de heerschappij in Nederland over. Het nieuwe calvinisme van 2020 is veelkoppig. Er is eco-activisme en eco-terreur, er is identiteitsactivisme, er is black activisme met de daaraan verbonden meningenterreur, islamofobie is eigenlijk racisme beweert men bij de UVA, de me-too beweging is een onderdeel van de reformatie, de islam roert zich met terreurdaden, jongeren uit minderheidsgroepen worden steeds brutaler, over vluchtelingen- en migrantenkwesties kan nauwelijks worden gesproken, de media hebben stelling gekozen en de politie verliest in toenemende mate haar gezag.
We leven in een land vol met hage- en boetepredikers die ons komen vertellen wat we allemaal fout doen. Bij het nieuwe calvinisme gaat het niet om religieuze geschillen, maar om ontevredenheid over hoe het gaat en hoe het anders moet. De aarde moet gered worden, de multiculturele samenleving moet worden aanvaard en de in het verleden ontstane morele schulden moeten worden afbetaald.
Het nieuwe calvinisme komt van links. De inschikkelijkheid komt van rechts dat geen fundamenteel weerwoord heeft op alle beschuldigingen. Het nieuwe calvinisme lijkt op het oude, er is maar één waarheid. Wie zich daartegen verzet, wordt publiekelijkl aan het kruis genageld. Het verzet heeft zich teruggetrokken in schuilkerken. Het ontbreekt hen aan publieke steun, het nieuwe calvinisme heeft al bijna de heerschappij overgenomen.
De kwestie ‘Zwarte Piet’ is een mooi voorbeeld. In November 2019 sprak nog 71 procent zich uit voor het ongewijzigd behoud van Zwarte Piet. In rap tempo gaan gemeenten echter mee in de verlangde aanpassingen. De kwestie kan gezien worden als toetssteen voor de machtsverhoudingen. Het nieuwe calvinisme is aan de winnende hand en dringt zijn mening op.
Het nieuwe calvinisme is een verzameling van onaantastbare waarheden die allemaal vanuit het linkse bed komen. De studentensteden zijn de bron van het nieuwe calvinisme. De beoogde nieuwe ‘schone’ wereld krijgt daar gestalte. De standbeelden en straatnamen die de oude wereld vertegenwoordigen dienen te verdwijnen.
De revolutie van het nieuwe calvinisme deelt de rechtlijnigheid en de onverbiddelijkheid van het oude calvinisme. Alles moet anders. Het is een theologie zonder god met een eigentijdse bijbel waarin Marx en Lenin een groot aandeel hebben. Actiemodellen worden ontleend aan Saul Alinkski, de Amerikaanse marxist die ‘Reveille voor Radicals’ en ‘Rules for Radicals’ schreef. Daarmee gaf hij radicalen een succesvol recept voor actie.
Het grootste deel van de Nederlandse bevolking overkomt het allemaal en grijpt mis als het ankers zoekt om zich aan vast te houden. Er is rechts activisme, maar het is zo versplinterd en verscholen dat het geen vuist kan maken. Rechts activisme is zodanig gedemoniseerd dat het zich nauwelijks durft te laten zien. De taal die via de media tot ons komt wordt beheerst door de media die bijna zonder uitzondering de linkse bijbel uitdraagt. De media vormen de kansels van het nieuwe calvinisme.
Johan Derksen was een van de laatste bekende Nederlanders die weigerde met meel in de mond te spreken. Het is exemplarisch wat hem overkomt. De toegenomen heerschappij van het nieuwe calvinisme kan hem nog net de mond niet snoeren maar lukt het wel om een front tegen hem te vormen met adverteerders en zwarte voetballers. Bondscoach Koeman werd gedwongen zich voor het nieuwe calvinisme uit te spreken omdat hij anders geen zwarte voetballers voor het Nederlands elftal zou kunnen krijgen.
Het lijkt een verloren zaak. Rechts wordt gemarginaliseerd en gedemoniseerd en laat het zich overkomen. Het ‘laissez faire’ beleid van een reeks van regeringen die zich alleen om de economie bekommerden, heeft nagelaten moreel leiderschap te tonen wanneer dat nodig was. Regeringen hebben de economie beschermd, niet de bevolking. De verweesde samenleving is werkelijkheid geworden. De anarchie die het nieuwe calvinisme vooraf gaat, tast het gezag aan en iedere echte of vermeende fout van de overheid wordt uitgebuit.
Het nieuwe calvinisme rammelt aan de deur, viert haar overwinningen. De nieuwe geuzen vinden nauwelijks weerstand en zullen binnen enkele jaren de deuren intrappen om het laatste verzet te breken.
Met het streven naar één waarheid wordt de vrijheid van meningsuiting een formaliteit. Hij is er, maar je kunt er beter geen gebruik van maken als je veilig wilt kunnen leven en werken. De afgedwongen politieke correctheid laat een veel grotere aanhang voor het nieuwe calvinisme zien dan we in de politiek zien vertegenwoordigd. Het is dominant aan het worden.
Het nieuwe calvinisme is een gevaar voor de democratie. Het is ook een aantasting van de geestelijke volksgezondheid.
