Er was eens een journalist die zich ergerde aan het brave en oppervlakkige karakter van de hedendaagse journalistiek. Het gebrek aan onderzoek. Hij richtte samen met twee anderen een eigen platform op, genaamd Follow the Money, geïnspireerd door de film over het Watergate schandaal, de eerste “gate”. Ondergetekende ondersteunt ieder enigszins serieus ogend initiatief dat kritiek op het heersende wanbestuur van NL en EU wil uitoefenen. Ondanks twijfels vanaf het begin gold dat ook voor FTM.
Die twijfels kregen voeding na pogingen een ideologisch en internationaal perspectief ook aan bod te laten komen. Immers, de belangrijkste ontwrichtende geldstromen zijn wereldwijd van aard en het is zeker noodzakelijk die te volgen. Kortom, enige belangstelling voor het mondiale grootbedrijf, het kapitalisme is noodzakelijk. En dan gaat het niet in de eerste plaats om de Panama-papers, maar om legitieme geldstromen. Tijdens die pogingen, die tot enig contact met de leiding hadden geleid, bleek dat men onderhevig was aan grote politieke correctheid. Ieder idee dat Wilders in een aantal zaken gelijk heeft — wat je ook verder van zijn optreden vindt — bleek volstrekt taboe. Hij noemde Wilders een fascist. In de jaren daarop werd er regelmatig plaats ingeruimd voor stukken van meer ideologische aard, die weinig met onderzoeksjournalistiek of het volgen van het geld van doen hadden. Vaak van een bedroevend niveau. Dat lijkt inmiddels weer teruggedraaid. Toen FTM serieus donateurs ging werven waren de doelstellingen meeromvattend dan onderzoeksjournalistiek naar geldstromen. Die verder reikende doelstellingen zijn zonder verklaring verdwenen.
In 2019 kwamen er steeds meer signalen dat de koers van FTM verder naar deug-links opschoof. Niet vreemd voor een leiding die Wilders een fascist noemt. Een belangrijk signaal is de afwezigheid van enige kritiek of onderzoek naar wat er in Amsterdam allemaal aan wanbestuur en zelfs mogelijke corruptie plaatsvindt, terwijl het wanbeleid daar ver over de grens gaat. Ook een herhaald verzoek om aandacht voor internationaal perspectief vond geen gehoor.
En tenslotte is er de blijvende non-transparantie van het platform zelf. Dat het een BV is waarvan de initiatiefnemers eigenaar zijn is tot daar aan toe. Dat er niet openbaar verslag van de financiën wordt gedaan, is een klap in het gezicht van de inmiddels 10 000(?) donateurs, die zeer misleidend leden genoemd worden maar helemaal niets te vertellen hebben. Daarbij opgeteld dat mij een aantal gevallen bekend zijn van medewerkenden die niet of onvoldoende betaald kregen.
Er werden en worden goede onderzoeken gedaan bij FTM. En daarover werd goed gepubliceerd. Ik heb daarom heel lang hierover niets naar buiten gebracht. Begin dit jaar was de maat vol en had ik mijn “lidmaatschap” willen beëindigen, maar was zo dom geweest een machtiging af te geven en was dus te laat. Zojuist werd ik verblijd met een mail “van” Jan Hein strop, die aandacht vraagt voor zijn stuk Belastingdienst discrimineerde jarenlang bij de aanvraag van kinderopvangtoeslag:
Bij aanvragen van kinderopvangtoeslag keek de Belastingdienst jarenlang extra kritisch naar aanvragen van niet-Nederlanders. Dat blijkt uit een conceptrapport van de Auditdienst Rijk, ingezien door Follow the Money, dat donderdag in definitieve vorm verschijnt. ‘Dit is in strijd met het discriminatieverbod.’ Tot nu toe ontkende de Belastingdienst praktijken van etnisch profileren.
Ik hoop dat ik niet aan de lezers hoef uit te leggen dat handhaving van wat dan ook in deze maatschappij zonder te profileren volstrekt uitgesloten is. En ja, daar hoort etnisch profileren ook bij, afgezien van het feit dat “niet-Nederlanders” geen etnisch profiel is maar een juridische status. Uiteraard is de kinderopvang-toeslag het beste bewijs dat er van ons bestuur weinig meer deugt. Dat had met etnisch profileren weinig te maken.
Als extra irritatie moet nog vermeld dat FTM voortdurend mails stuurt van personen (Arne van der Wal, Jan Hein Strop) die als mailadres info@ftm.nl hebben. Dit suggereert een persoonlijk contact waarvan geen sprake is. Nog een belediging aan het adres van de donateurs.
De maat is vol: Un-follow the Money.
