Het blijkt de briefschrijfster niet om het klimaat te gaan maar om het milieu.
“Door kleine natuurgebieden hun etiket van Natura 2000-gebied te ontnemen, wordt de vervuiling niet minder” Dat gaat dus niet over het klimaat.
“De bedroevende staat van grote delen van onze natuur? ‘We kunnen best zonder die plantjes en beestjes en ik zie nog zat groen.'” Gaat ook al niet over het klimaat.
“Het lijkt nauwelijks enige nieuwswaarde te hebben dat alle fijnstof in de lucht ons leven nú al bekort, met gemiddeld negen maanden. … en in gebieden met veel intensieve veeteelt zelfs met een jaar” gaat ook al niet over het klimaat.
Dan komt de aap uit de mouw van Valentine Kalwij uit Leunen: “Hoezo geen stikstofprobleem? Ik vind een jaar van mijn leven inleveren best een probleem.” Gaat nog steeds niet over het klimaat.
Nu is de eenzijdige hysterie over het klimaat hoe dan ook fout. Er is veel voor te zeggen om de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te beëindigen, maar men moet zich geen grote illusies maken over het daarmee voorkomen van klimaatrampen. Het kan dan ook wel wat rustiger en meer weloverwogen, zowel economisch als wat betreft het evenwicht met de overige milieuproblemen.
Zoals met alle milieufreakerigheid worden ook het stikstofprobleem en het fijnstofprobleem behoorlijk overdreven. Er is al het nodige gepubliceerd over de kwaliteit van de onderzoeken die ook aan dit alarmisme ten grondslag liggen, vooral veroorzaakt door de toenemende afhankelijkheid van onderzoek van overheidsfinanciering. Ondertussen is het vreemd dat de levensverwachting al die tijd gestegen is en fijnstof is afgenomen. Ook in gebieden met een hogere concentratie. Men kan dan moeilijk met droge ogen beweren dat men een “jaar van zijn leven moet inleveren”. Zelfs in het onwaarschijnlijke geval dat het onderzoek waar dat op gebaseerd is correct is. Daarbij zijn deze problemen multinationaal of wereldwijd. Dat betekent ten eerste dat maatregelen ook op die niveaus genomen en gehandhaafd moeten worden en in de tweede plaats dat er grote groepen zijn die veel meer inleveren dan een theoretisch levensjaar.
Conclusie: Deze “brief van de dag” maakt de oproep op geen enkele manier waar en bevat ook overigens weinig serieus te nemen stellingen. Zoals gezegd moet een “brief van de dag” worden opgevat als de mening van de krant — de hoofdredactie. Die wil langs deze weg het klimaatalarmisme nog wat opstoken. Het betreft slechts een kleine toevoeging aan de enorme hoeveelheid onzin die de Volkskrant publiceert.
Fakenieuws.
