De term ‘bitterbrief’ heb ik overgenomen van de Belgische schrijver Piet de Moor die daarmee op 30 mei 2006 begon. Het is uiteindelijk een boek geworden. De Moor verwijt Vandermeersch dat in de Belgische kranten waaraan hij leiding geeft de maatschappelijke discussie steeds meer uit de weg wordt gegaan in plaats van daar leiding aan te geven. Een ander verwijt is dat Vandermeersch geen afstand neemt van het zich in België ontwikkelende totalitaire denken. In Nederland vroeg Erik de Vlieger zich al eens af of Vandermeersch de meest aangewezen man is om de krant te leiden.
In de kringen waar het journalistieke ‘nieuwe realisme’ heerst wordt de huidige NRC wel smalend de ‘NSB’ genoemd. Ik haat het aan WOII ontleend jargon dat onder de titel ‘Godwin’ kan worden samengevat. Het wordt gebruikt als verdachtmaking. Maar bij de vraag voor welke richting de NRC kiest in het maatschappelijk debat, is het als feedback niet helemaal misplaatst. Neem bijvoorbeeld het artikel uit de NRC van het afgelopen weekend met de titel ‘Terreuractie van Omar Mateen was typisch Amerikaans’. De man is een klassieke ‘lone wolf’ is de boodschap die de krant over brengt. Vandermeersch zal er blij mee zijn geweest. De huidige NRC houdt niet zo van kritiek op de islam. De leerstellige en voor homo’s fatale opvattingen van de islam over het anders geaard zijn, krijgen niet de aandacht die ze verdienen. Die leer wordt bedolven onder een grote hoeveelheid ‘faits divers’, mist diepte en biedt geen enkele troost aan de LHBT’rs die lijden onder de homofobie van religieuze fanatici en in toenemende mate onder die van moslims. Dat lijkt de krant nauwelijks te verontrusten. Het is de krant aan het worden van ‘fatsoenlijk’ en politiek correct Nederland waarvoor ik de D’66-burgers van IJburg gemakshalve maar even als model kies.
‘Steek de gek niet aan met je haatpreek’. Zo begint een artikel in Opinie&Debat van de deelredactie die het meest trouw aan Vandermeersch is. Wie denkt dat de titel de inleiding vormt van een artikel met diepte over de haatpredikers en de homofobie van de islam, heeft het grondig mis. ‘Retoriek heeft gevolgen’, staat er in het artikel dat Nigel Farage vanwege zijn anti-islam en anti-Europa denkbeelden op de wijze van farizeeërs aan het kruis nagelt en indirect verantwoordelijk stelt voor de moord op Jo Cox. Een smerig artikel, ik heb er geen andere woorden voor. Nigel Farage moet dimmen en nog liever zijn mond houden. Daar staat de NRC, die vroeger onze geest wilde scherpen, tegenwoordig voor. Ook een geopolitiek correct verhaal over een beperkt aantal WAO-uitkeringen in door Israël ‘bezette gebieden, is van een naargeestige teneur.
Het blijft kommer en kwel met die krant, want op de volgende pagina mag Quinsy Gario, zijn etnocentrische en kikvorsperpectivische visie op de wereld uitdragen in een ondermaats artikel met de titel ‘Witte man moet mij niet de les lezen’. Tja, veel meer bewijs dat de NRC zijn lezersgroep zoekt onder fatsoenlijk, politiek correct en hypocriet Nederland, dat een hekel heeft aan ‘tokkies’ zoals Vandermeersch een hekel had aan het Vlaams Blok, is niet nodig.
Weliswaar is er in ieder geval één lichtpuntje in de krant. De eerder door mij bekritiseerde Bas Heijne is ineens weer in staat om de geest te scherpen. ‘Het is niet goed om je eigen hypocrisie te verhullen’ schrijft hij in zijn column ‘Huismoslims’. Nu hoop ik maar dat hij daarin een boodschap aan Peter Vandermeersch verborg. Er zijn nog wel wat lichtpuntjes te melden, maar die doen de teneur niet teniet.
De NRC is een snertkrant aan het worden die haat oproept tegen alles wat niet politiek correct is.
