In de afgelopen twee jaar is in het ene na het andere land iets gaan broeien. Vorig jaar februari werd de Universiteit van Amsterdam overvallen door de bezetters van het Maagdenhuis. Ondertussen begonnen duizenden jongeren van Young & United een succesvolle strijd voor een hoger minimumjeugdloon. In Frankrijk gingen in de afgelopen weken tienduizenden studenten, scholieren en andere demonstranten de straten op – dag en nacht. … En dan de opmars van Corbyn in GB en Sanders in de VS. … beiden brachten jonge massa’s op de been. Zo stapelen de aanwijzingen zich op: de jeugd is weer links aan het worden.
Ook over migratie zijn de nieuw linkse jongeren veel relaxter dan eerdere generaties. Ze hebben niks met columnisten als Martin Sommer en Theodor Holman, mannen op leeftijd die ooit onbeschaamd linkse kranten als de Volkskrant volpennen.
Zoals zo vaak moet een beweging eerst heel Nederland in de greep krijgen voordat ze er in de oude machtscentra iets van doorhebben.
Natuurlijk als je maar genoeg politiek correcten en migranten tot de studie toelaat dan kun je denken dat er heel wat broeit. Maar onder welke steen leeft Bregman eigenlijk? Het referendum van de Oekraïne heeft aangetoond dat de enige plaatsen waar nog geloofd wordt in een toekomst waar linksdraaiende linkse academici open grenzen beloven precies die plaatsen zijn waar ze opgeleid worden. De steden waar de universiteiten ware linkse bolwerken zijn; waar afwijkende meningen beloond worden met een onvoldoende. Inderdaad broeit er iets in Nederland (en heel veel andere landen). Voor zover dat bij links broeit ruikt dat niet fris en stelt het weinig voor.
Bregman eindigt zo’n beetje met:
Het kapitaal is nu helemaal de baas.’ En dáár moet de strijd over gaan.
Er was een tijd dat links stond voor socialistisch. En er was een tijd dat socialistisch stond voor enig inzicht hebben in het kapitalisme en hoe dat misschien ooit eens bedwongen zou kunnen worden. Hoe onvolkomen die inzichten ook waren, het was stukken beter dan dat van wat zich nu links noemt, inclusief het links van Corbyn en Sanders. Die schieten zwaar tekort in hun kennis en analyse van het kapitalisme. Links staat nog steeds voor migratie toejuichen, allochtonen knuffelen en natuurlijk Israël bashen en aanverwant antisemitisme.
Het was het enige punt waarin Bregman gelijk had: het moet gaan over een ander kapitalisme. Een voorwaarde is dan dat je snapt hoe het werkt. En ik vrees dat Trump daar betere ideeën over heeft dan Corbyn, Sanders en Bregman bij elkaar.
De linkse stroming, een kinderziekte van het communisme (W.I. Lenin, 1920) is een kritiek op (socialistische) idealisme en een pleidooi voor realpolitiek, het wars zijn van zuiverheid in de leer bij het alledaagse politieke handwerk. In termen van de huidige toestand: wars van idealistische Goedmenserij.
