Bij het weer eens door struinen van mijn archief las ik:
Lijnen: anarcho 69-72
| doelen: | Vrijheid voor het individu, zelfverwerkelijking van de eigen persoon. In levensmogelijkheden mag geen onderscheid veroorzaakt door rang, stand, privilege of geboorte aanwezig zijn. Afschaffing privé bezit, afschaffing monogamie (relatie als bezitsvorm), gezin (reproductie-eenheid van beperkte individuen), afschaffing van de staat als belichaming van de dwang. Eventueel dwang, correctie, verdediging dient van onderaf georganiseerd en door de direct betrokkenen geëffectueerd te worden. Gelijke verdeling van de arbeid, ook kwalitatief. Afschaffen geld. |
| middelen: | Verspreiding van kennis. Aanmoedigen verzet. Bestrijden van de oncontroleerbare macht van ‘de deskundige’. Ontmaskeren van de bestaande zogenaamde democratische instituties en vooral van zulke manipulaties als ‘inspraak’. Kritiek op de producten van de huidige maatschappij en de onmenselijkheid van veel levenssituaties. Oprichten coöperaties en leefgemeenschappen. |
| uitgangspunten: | Iedereen heeft van nature gelijke vermogens. De mensen zijn veranderbaar/ verbeterbaar in de zin dat ze hun afkomst kunnen overwinnen en hun vermogens ontwikkelen. De mens is geneigd tot het goede. Alle mensen zijn in principe rationeel, zakelijk en eerlijk in de omgang, in ieder geval voor zover het de organisatie en besluitvorming over de groep/coöperatie/ maatschappij betreft. De kracht van argumenten beslist via het getal van de stemmen |
Die uitgangspunten kloppen helaas voor geen meter. Toen niet en nu niet. Na 1972 begon ik dat in te zien. Het overgrote deel van mijn linkse (’68) tijdgenoten ziet het nog steeds niet.
