Sinds een jaar lees ik Welingelichte Kringen. In het begin vond ik ze wat te politiek correct, maar dat is geleidelijk aan verbeterd, al is er zo nu en dan nog een oprisping. Ook begint de regelmatig terugkerende Libelle-achtige Stapel-wetenschap wat te irriteren. In de trant van “12 manieren om je relatie stuk te laten lopen”.
Een grotere bron van ergernis is de omgang met de lezer/reageerder. Ik heb een aantal keren op interessante artikelen gewezen en die tips werden soms in dank aanvaard, met “een hand van de presentator”. Sinds ik mij verstout heb tot enige bescheiden en constructieve kritiek word ik genegeerd. Ook als je reageert wordt je niet serieus genomen. Op het wijzen op spelfouten en aperte onjuistheden wordt niet gereageerd, zelfs niet met een stilzwijgende correctie. Kritische opmerkingen worden genegeerd of soms zelfs “weggewikt”.
Vandaag struikelde ik over een “bijdrage” van een of andere verzekeringsmaatschappij die “altijd antwoord” geeft. Overigens een bijdrage van 14 november die waarschijnlijk niet toevallig nog steeds op de voorpagina stond vermeld. Een duidelijk promotioneel stukje, waar als bron en plaatser ook die maatschappij zelf vermeld stond. Echter niet duidelijk: “advertorial” of iets dergelijks. De reactiemogelijheid hadden ze voor de zekerheid bij deze bijdrage maar uitgezet. Een dergelijke schaamteloosheid en minachting van de lezer zou je eerder bij de Linda verwachten. Ik zeg het maar even: hier maak je geen vrienden mee.
Onmachtig baasje dat ik ben rest mij niet veel anders dan dit klaagstuk op mijn blog. Hopelijk willen passanten hier enige ruchtbaarheid aan geven zodat het misschien tot de aandacht van de heer Driehuis doordringt.
