Onvoorstelbaar peutermisbruik in Amsterdam door een Nederlander. Toen ik verderop in de berichten las dat het ging om een homoseksuele Let voelde ik iets dat ik nog niet goed onder woorden kon brengen. Je zou kunnen zeggen dat ik blij was dat het geen Heteroseksuele door NL ouders Opgevoede Man was. Ik schijn dan te denken dat de kans dat die tot dergelijke wandaden komt veel kleiner is dan van een Homoseksuele Oost-Europeaan.
Als voorbeeld: Stel de kans dat zoiets voorkomt ongeacht afkomst en geaardheid op 1:250 000 mannen (tussen 14 en 80 jaar, vrouwen dus uitgesloten). Hoeveel groter wordt de kans door factoren als seksuele geaardheid en culturele bagage (aard vd opvoeding = "nationaliteit")?
Mijn onderbuikgevoel zegt mij dat de kans veel groter is dat iemand die op deze factoren verkeerd scoort tot die ene van de 250 000 behoort. Laten we zeggen dat de kans 1 op de 25 000 is dat een homoseksuele niet te best opgevoede niet West Europeaan tot deze daden in staat is. De kans dat een heteroseksuele redelijk en West-Europees opgevoed persoon dergelijke wandaden begaat zou dan bijvoorbeeld 1: 2 500 000 zijn. (Ben niet zo goed in statistiek en bovendien zijn er nog andere categorieën te verdelen)
Dat zou voor mij een reden om een dergelijke groep voor sommige zaken iets beter te screenen. Discriminatie natuurlijk. En het vereist de registratie en toegang daartoe van allerlei zaken waar privacy-advocaten moord en brand over schreeuwen. Niets van aantrekken zou ik zeggen.
Wat is nou dat ongemakkelijke gevoel? Doordat deze man in 2008 "Nederlander" geworden was, en zo ook wordt aangeduid, voel ik mij als Nederlander besmeurd. Eigenlijk wil ik geen Nederlander meer zijn als zo iemand dat ook is. Het moet een stuk moeilijker worden om je Nederlander te mogen noemen. Dat wil niet zeggen dat Nederlanders nooit tot dergelijke daden in staat zijn. Maar dat staat hierboven al te lezen.
