Nu alle gevaar van een vermenging van intelligentie en strijd voor een betere wereld is verdwenen schuift de politiek de kritische groepen die in de jaren zeventig in universiteiten, onderzoeks-, welzijns- en overheidsinstellingen opgenomen werden om hun "lange mars door de instituties" te beginnen in een aantal grote schoonmaakoperaties genadeloos en definitief naar de rand van de samenleving. Dit met behulp van de studiegenoten van toen die in marketing, reclame of organisatieadvies hun borrelpraat voort konden zetten en die de recentere lichting van kritiekloze carrièrebeluste yuppen inzet om deze job te klaren. Dit is de straf voor de kortzichtigheid toen, om de ideeën van die groep niet frontaal aan te vallen maar zich door materiële belangenbehartiging en het uitdelen van diploma’s aan willekeurige koekebakkers een overtrokken idee van de eigen aanhang voor te spiegelen.
Ondertussen is het uitzicht op enige interessante sociale beweging voor jaren verpest door de hand- en spandiensten van deze zelfbevlekkers. Om toch maar vooral niet door de macht te worden misverstaan hebben zij elke draai in het jargon moeiteloos genomen en versterkt, zodat op den duur werkelijk niemand meer wist waar het ook al weer om begonnen was. Zij zijn de uitvoerders en medebedenkers van de politiek van het steeds verfijnder ontleden van belangetjes die prompt weer verdedigd moeten worden maar altijd ook weer net botsen met anderen.
Maar ga rustig door: op het moment dat huizen zonder verhoogde toiletpot domweg gesloopt worden en de knielbus ook bij het bordeel voorrijdt zal de laatste teakboom in het regenwoud gekapt worden om plaats te maken voor een cocaïneplantage. De gezamenlijke kantonrechters zullen alsdan uitspreken het parkeren met 100 km per uur op een woonerf met ten hoogste tien gulden te beboeten omdat betrokkenen voor de belasting een negatief inkomen hebben, zij al een dag maatschappelijke dienstverlening doen vanwege drugshandel, fietsen zonder licht wel mag en de ongestrafte aantasting van de ozonlaag door koelkastgebruikers veel ernstiger is !
(geschreven in 1992)