Site pictogram Wat te DOEN

Ik ging even over mijn Nekschot

De schandelijke beschouwing over de arrestatie van Gregoruis Nekschot door Menno Hurenkamp in de Groene Amsterdammer deed mij als trouwe abonnee van dit blad “naar de pen” grijpen. Ik weet dat dit meestal zinloos is maar soms kan ik het niet laten. Er blijken nog steeds lieden rond te lopen die dermate gefixeerd zijn op politieke correctheid dat ze tot elke kronkel bereid zijn om critici van die houding in de hoek te zetten.

Van: Victor Onrust
Verzonden: donderdag 29 mei 2008 0:50
Aan: De Groene Amsterdammer
Onderwerp: RE: Hurenkamp

Ik geef toe dat de stijl van Kassander in deze behoorlijk grof is. Zelf zou ik het niet zo geschreven hebben. Dat laat onverlet dat de kern van zijn kritiek hout snijdt en ik mijn verzoek onverkort handhaaf.

Voor uw begrip zal ik deze kern als volgt samenvatten:

(1) MH schrijft over de zaak Gregorius Nekschot. Hij schrijft niet opeens zomaar een beschouwing over de kwaliteit van diens werk. (Waarvan ik in mijn eerdere schrijven al aangaf dat ook ik van mening ben dat die wel wat te wensen overlaat). Dat zou ook in strijd zijn met zijn mening over dat werk, dat immers geen aandacht verdient.
(2) MH schrijft over Gregorius Nekschot naar aanleiding van diens arrestatie en de aanklacht en het onderzoek waarop dat gebaseerd zou zijn.
(3) Maar na een korte inleiding die op zich al van een gering inlevingsvermogen getuigt over wat hier aan de hand is richt hij zich op de kwaliteiten van het werk van Nekschot. Op de wijze waarop hij dit werk, en en passant dat van anderen, de grond in boort valt veel aan te merken. Het vreemde is dat juist wat hij de “nieuwe generatie” verwijt op hem van toepassing is: Heimwee. Uit zijn mening kun je duidelijk afleiden dat hij terugverlangt naar de verfijndere wijze van schelden van Hermans en Reve. Boven het botte en van humor gespeende geweld van de hedendaagse “artiesten”. Dat in het huidige tijdsgewricht een dergelijke verfijnde aanpak geen enkel effect meer ressorteert schijnt hem niet te deren. Dat op de islam wat meer aan te merken is dan op het katholicisme ook niet. Ook de problematische nuances van het begrip “discriminatie” gaan volledig langs hem heen. Het gaat om de (artistieke) kwaliteit, niet om het verkondigen van een mening (die krijg je er gratis bij). Daar gaat vrijwel zijn hele beschouwing over. De vrijheid van meningsuiting is bij H duidelijk van ondergeschikt belang. Daarbij bedient hij zich van een taalgebruik dat ik bij Kassander afkeur: “religiebeledigers” “Een stukje kwaliteit naar de boze burger toe zou veel betekenen voor de verheffing van de goedbedoelende racist en de witte arbeider.” “Hij zou hooguit bij de Glimmerveentjes thuis dia’s mogen vertonen”. Allemaal foute retoriek zonder een sprankje inzicht in waarom iets kwalitatief niet zou deugen. En een blad als de Groene onwaardig.
(4) Aan het eind komt de aap uit de mouw: “Dat geeft alle verontwaardiging over het feit dat justitie van plan is harder op te treden tegen uitlatingen die eventueel als racistisch te bestempelen zijn iets schijnheiligs.”

Hij gebruikt het gebrek aan kwaliteit als argument om niet te zwaar te tillen aan de vervolging van Nekschot. Omdat volgens hem de vervolging wordt uitgelokt om aandacht te krijgen voor iets dat dat niet verdient.

Ik vind dit een schandalige manier van argumenteren, waarbij de volgens mij authentieke woede van mensen als Nekschot als aandachttrekkerij wordt afgedaan. Inderdaad, mensen die hun mening in het openbaar kenbaar maken hopen dat die mening de aandacht krijgt. Daar is niets mis mee. Wat grondig mis is het optreden van Justitie in deze zaak. MH hoeft helemaal niet over Nekschot te schrijven. Of hij kan alleen over de kwaliteit van diens werk schrijven (dan graag op een integere en goede manier). Of hij kan over de zaak Nekschot schrijven. Maar deze mix stinkt.

Bovenstaande beschouwing hoeft wat mij betreft niet als ingezonden brief geplaatst. Een grondige afstandsverklaring in de Groene wordt zeer op prijs gesteld. Hopelijk trekt MH daar zelf zijn conclusies uit.

Van: De Groene Amsterdammer
Verzonden: donderdag 29 mei 2008 17:02
Aan: Victor Onrust
Onderwerp: RE: Hurenkamp

Dank voor uw uitgebreide mail; ik heb een beter idee waar uw bezwaren zich op richten. Tsja. Ik deel ze niet. Ik kan er best een ingezonden brief van maken, maar dat hoeft niet, kennelijk. Van een ”afstandsverklaring” gaat het niet komen, ben ik bang.

Van: Victor Onrust
Verzonden: donderdag 29 mei 2008 17:17
Aan: De Groene Amsterdammer
Onderwerp: RE: Hurenkamp

Gezien eerdere ervaringen in de correspondentie had ik niet anders verwacht… Wacht nog even af of de nieuwe bezem van Xandra wat schoner veegt.

Aan deze correspondentie ging vooraf:

Van: Victor Onrust
Verzonden: vrijdag 23 mei 2008 14:54
Aan: Secretariaat Groene Amsterdammer

Onderwerp: Hurenkamp
Als zeer trouwe abonnee van de Groene kan ik wel tegen een stootje. Ook al gebeuren er de laatste jaren wat meer zaken die ik minder fijn vind en waar ik ook wel eens op gereageerd heb. Met het commentaar van Menno Hurenkamp op de kwestie Nekschot is een grens overschreden. Ik heb daarbij niets toe te voegen aan deze analyse van Kassander (aka @MartienPennings)  Het enige waarin ik het met MH eens ben is dat op de kwaliteiten van het werk van GN wel wat valt af te dingen. Dat heeft echter in het geheel niets met de zaak te maken. De Deense cartoons waren ook niet bepaald geweldig wat dat betreft.

In dit geval verlang ik dat er duidelijk een reactie komt in de Groene, en niet als antwoord op mijn mail. Dit zal een behoorlijk overtuigend verhaal moet worden wil ik mijn abonnement voortzetten, indien u zou besluiten de heer Hurenkamp als medewerker te handhaven.

Van: De Groene Amsterdammer
Verzonden: dinsdag 27 mei 2008 17:42
Aan: victor onrust
Onderwerp: RE: Hurenkamp

Graag antwoord ik op uw mail van afgelopen vrijdag. Ik kan daar met de beste wil van de wereld niet uit opmaken wat nou precies de grens is, die door Hurenkamp in zijn column zou zijn overschreden – en uit dat tierende stuk op hetvrijevolk.com word ik al helemaal niks wijzer.

Ik ben bereid op enige gefundeerde kritiek te reageren, en ik zou zeker willen overwegen een brief of zelfs een stuk van uw hand te plaatsen – maar nu weet ik niet wat u wilt, en ik weet niet eens met wie ik van doen heb.

Voor alle duidelijkheid: ik zou het betreuren als u uw abonnement opzegt, maar ik daar Menno Hurenkamp niet voor opofferen. Wij vinden zijn columns zeer goed. Dat wil niet zeggen dat wij het met elk woord eens zijn, maar daar is het dan ook een columnist voor.

Bijgewerkt 180513

Mobiele versie afsluiten